Die laatste storie uit Suid-Afrika

Ik begon mijn allereerste blog met de titel ‘’time flies when you having fun’’ en dat geldt nog steeds. Mijn tijd hier in Zuid-Afrika vliegt voorbij en het is bijna alweer tijd om naar huis te gaan. Tussen mijn vorig blog, een maand geleden, en deze heb ik weer veel dingen gedaan, gezien en geleerd. Ik weet eigenlijk niet eens meer wat allemaal.. dus daar ga ik het nu ook niet over hebben. In deze blog ga ik daarom maar wat vertellen over mijn belevenissen van de laatste paar weken.

Het is nu winter in Zuid-Afrika . Van te voren had ik al enkele verhalen gehoord en gelezen dat het hier erg koud kon worden en dat men met slaapzakken op de bank zaten.. Ik dacht toen dat zal allemaal wel mee vallen. Maar ik heb het geweten… het is hier baie koud. Vooral ‘savonds en snachts. Om een indruk te krijgen; ik slaap met 3 dekens, een warme kruik en een warm vest met capouchon en niet te vergeten mijn fleecesokken. Omdat er geen verwarming is en het enkel glas is, is het binnen net zo warm (koud?) als buiten. Maarja dit valt ook wel weer te overleven denk ik maar..

Vorige week was het tijd om afscheid te nemen op stage. De hele school werd op het schoolplein geroepen voor een afscheidsceremonie. Indrukwekkend 450 kids voor je neus. Na een mooie speech van onze stagebegeleider werd er voor ons gebeden en kwamen er 2 leerlingen naar voren die ons namens de hele school gingen bedanken. En we kregen zelfs nog een mooi cadeautje. Maar natuurlijk was het ook tijd voor ons afscheidscadeau voor de school. De school wil namelijk bij de keuken een afdak maken zodat de kinderen, als het regent, droog kunnen eten maar ook zittend kunnen eten. We hebben daarom als cadeau de eerste bank voor dit project gegeven. Wat waren ze er allemaal bij mee! Mooi om te zien.

Vorige week dinsdag was het tijd eindelijk zover, De Communitday. Op 16 juni is het hier in Zuid-Afrika een public holiday want het is dan namelijk Youth Day. Dus een mooie gelegenheid om een Community Day te organiseren. Al ons harde werken en organiserend vermogen moest deze dag tot uiting komen (lees dit maar met een sarcastische ondertoon). Het was een leuke en gezellige dag waarbij we samen met een lokale Beautysalon geregeld hebben dat 10 meisjes uit de omgeving , die het, het hardste nodig hadden, een make over hebben kregen. Daarnaast hebben we de Afrikanen Spinazie stampot laten proeven. Ze vonden het allemaal baie lekker. Maar jeetje, ik ben nog steeds niet gewend aan de Afrikaanse manier van organiseren. En het wonderbaarlijkste van alles is dat het uiteindelijk toch allemaal goed komt.

En dat ‘’Alles sal reg kom’’ heb ik hier zeker geleerd. Gaat het niet volgens plan A dan wel via plan B,C,D,E etc. Want dit was namelijk ook weer van toepassing het volgende avontuurtje.

Ik zat samen met mijn huisgenootjes voor het huis te chillen en te genieten van de zon. Totdat er een dronken man voor op straat liep. En hij was flink dronken, bij elke stap dat hij vooruit zette, zette hij weer twee achteruit. Dus erg snel ging het niet. Hij was al bij de buren wezen ‘’kuieren’’ (Afrikaanse woord voor even langskomen en kletsten) en ik zag de bui al hangen dat hij dit ook bij ons zou gaan doen. En ja hoor met moeite kwam hij de traptreden bij ons huis op en ging hij zich zelf voorstellen aan ons waarbij de alcohollucht ons al tegemoet kwam. Maar toen wilde hij naar binnen toe..en als eerste schrik reactie had ik snel de tralies van onze deur dicht gedaan. Alleen kwamen we toen er achter dat beide sleutels binnen lagen en we ons zelf dus buiten gesloten hadden. Maar gelukkig kwam onze redder in nood, onze mama Lizellem met het goede idee om een dun kindje op te pikken die onder de tralies kon kruipen en op onze instructies de sleutel kon pakken en zo de deur te kunnen openen. Je beleeft wat hier!

Over een paar weekjes is het alweer tijd om naar huis te gaan en ik hoop dat het dan wel echt zomer weer is. Want van deze berichten wordt je ook niet echt vrolijk.

Ek sal julle almal vinnig sien in Holland!